|
|
Bestaande organisaties
Er zijn in Vlaanderen al een aantal organisaties actief rond hoogbegaafdheid.
Meestal zijn dit echte oudergroepen, die als een soort van zelfhulpgroep
fungeren en zo goede opvang kunnen bieden aan ouders die geconfronteerd
worden met een hoogbegaafd kind. Ervaringsverhalen kunnen ruim aan bod
komen, en vooral deze herkenning over het dagelijkse leven is voor vele
ouders belangrijk en dus waardevol. Je vindt hier dikwijls ouders die
kleine of grote problemen hebben met hun kinderen. De meeste mensen gaan
immers pas op zoek wanneer er zich problemen voordoen.
Wanneer hun kind tekenen van agressie, schoolmoeheid, motivatieverlies,
depressie, ... vertoont, komen de ouders na een kleine of grote zoektocht
tot de conclusie dat de oorzaak hiervan moet gezocht worden in een grote
discrepantie tussen kind en omgeving (leerstof, klasgenoten, ...). Zij gaan
dan op zoek naar lotgenoten.
Hierdoor treft men in dergelijke groepen relatief (in vergelijking met de
maatschappij in 't algemeen) meer ouders aan van kinderen met problemen
en zijn er tevens relatief meer ouders van kinderen, die naast hun
hoogbegaafdheid nog een of ander probleem hebben (ADHD, dyslexie, ...),
de zgn. "Twice Exceptional" kinderen. Door deze oudergroepen voelen ze
zich plots niet meer alleen.
Sommige bestaande organisaties organiseren ook (op regelmatige tijdstippen)
bijeenkomsten, uitstappen of kampen voor hoogbegaafde kinderen,
jongeren en volwassenen.
Daar krijgen ze dan de kans om lotgenoten te ontmoeten. Velen ervaren dit als zeer fijn en verrijkend.
Maar waarom dan EduRatio?
Naast al deze mogelijkheden tot opvang en contact stelden wij een groot hiaat vast. We zagen in de loop van de jaren telkens weer diezelfde opmerkingen opduiken vanuit scholen, overheid, mensen die veelal niet vertrouwd waren met de materie 'hoogbegaafdheid'. En deze opmerkingen strookten veelal niet met wat wij in de dagelijkse praktijk vaststelden, noch met de conclusies die wij ondertussen vonden in tientallen wetenschappelijke onderzoeken.
Tegelijkertijd stelden wij vast dat haast geen enkele ouder, leerkracht, schooldirectie, CLB-medewerker of politicus kennis had van deze studies.
De combinatie van deze vaststellingen vonden wij zeer verontrustend.
Wetenschappelijke studies helpen mythes de wereld uit
Daarom vonden wij dat EduRatio zijn taak had: al deze mensen grondig informeren over deze wetenschappelijke werken, zodat de mythes de wereld uit geholpen kunnen worden, zodat de juiste conclusies getrokken kunnen worden, zodat van daaruit een schoolbeleid, maar vooral een politiek beleid opgezet zou kunnen worden om hoogbegaafden te geven waar ze recht op hebben, waar élk kind recht op heeft in het onderwijs:
Artikel 29 van het
universele kinderrechtenverdrag.
Hierin staan de basisrechten van elk kind op het vlak van onderwijs omschreven,
en waarvan wij willen dat dit in de praktijk gebracht kan worden voor àlle leerlingen, of ze nu meer- of minder begaafd zijn. De eerste zin van dit artikel luidt:
Artikel 29
Het onderwijs aan het kind dient gericht te zijn op de zo volledig mogelijke ontplooiing van de persoonlijkheid, talenten en geestelijke en lichamelijke vermogens van het kind.
|
De Vlaamse wetgevers voorzagen dit artikel:
|
Het gewoon basisonderwijs wordt zodanig georganiseerd dat in de school een opvoedings- en leeromgeving gecreëerd wordt waarin de leerlingen een ononderbroken leerproces kunnen doormaken. Die omgeving wordt aangepast aan de voortgang in de ontwikkeling van de leerlingen.
|
Vlaams Decreet Basisonderwijs, Artikel 8
Indien nodig moet men dus de omgeving aanpassen om een onderbreking in het leerproces te voorkomen.
|
Mogelijkheden
EduRatio wil dus vertrekken vanuit de mogelijkheden van elk kind, i.p.v. vanuit problemen. En van wetenschappelijke studies i.p.v. vanuit anekdotes.
Die combinatie (uitgaan van mogelijkheden en van wetenschappelijke studies) geeft een redelijk verschillende, soms zelfs botsende invalshoek. Ratio en emotie zijn het nu eenmaal niet altijd eens.
|
|
Printervriendelijke versie @Contact
